Obciążenia statyczne w modułach EasyFix4
Prawidłowe zdefiniowanie obciążeń jest podstawowym warunkiem poprawnego zaprojektowania połączenia.
Rodzaje obciążeń według Eurokodu
Najczęściej spotykanym przypadkiem są obciążenia statyczne/quasi-statyczne. W świetle obowiązujących wytycznych EN 1990 Eurokod – Podstawy projektowania konstrukcji są one zdefiniowane w następujący sposób:
- oddziaływanie statyczne – oddziaływanie nie wywołujące znaczącego przyspieszenia konstrukcji lub jej elementów;
- oddziaływanie quasi-statyczne – oddziaływanie dynamiczne wyrażone w modelu obliczeniowym przez równoważne oddziaływanie statyczne.
Podział obciążeń według ich zmienności w czasie
W przypadku obciążeń quasi-statycznych takie podejście pozwala na uwzględnienie efektów dynamicznych poprzez współczynniki dynamiczne np. dla wiatru lub ruchu drogowego. Zgodnie ze wspomnianą normą, oddziaływania możemy podzielić m.in. ze względu na ich zmienność w czasie:
- oddziaływania stałe (G), np. ciężar własny konstrukcji, umocowane urządzenie, nawierzchnia jezdni i oddziaływania pośrednie wywołane przez skurcz i nierównomierne osiadanie;
- oddziaływania zmienne (Q), np. obciążenie zmienne stropów w budynkach, belek i dachów, oddziaływania wiatru lub obciążenie śniegiem;
- oddziaływania wyjątkowe (A), np. wybuchy lub uderzenie przez pojazd.
Wyznaczanie wartości obliczeniowej obciążenia (Fd)
Docelowe wartości obciążeń Fd (obciążenie obliczeniowe) należy określać poprzez wartości charakterystyczne Fk z uwzględnieniem odpowiednich współczynników częściowych γf (patrz Wzór 1). Współczynniki przyjmują różne wartości w zależności od typu oddziaływania (stałe, zmienne, wyjątkowe). Mogą być również zdefiniowane lokalnie, wtedy wartości są przedstawiane w „Załącznikach krajowych” do normy.
Fd = Fk · γf (1)
Fd – wartość obliczeniowa oddziaływania F
Fk – wartość charakterystyczna oddziaływania F
γf – częściowy współczynnik dla oddziaływania F
Warianty i konfiguracja obciążeń w programie EasyFix
Program obliczeniowy EasyFix pozwala na uwzględnienie wszystkich wspomnianych przypadków.
W modułach Beton, Mury, Balustrada użytkownik może sam zdecydować czy definiuje wprost obciążenia obliczeniowe czy obciążenia charakterystyczne. Wstępnie określone współczynniki częściowe również mogą być zmienione np. z uwzględnieniem krajowych wytycznych. Zarządzanie obciążeniami odbywa się w zakładce „Obciążenia”. Wyjątkowo przydatną funkcją są „Warianty obciążeń”. Dzięki tej opcji użytkownik jest w stanie szybko i efektywnie przeanalizować wiele przypadków jednocześnie, zwłaszcza jeżeli występuje obciążenie zmienne co do wartości i kierunku siły. Dodatkowym udogodnieniem jest możliwość importu pliku Excel z danymi.
Moduły wiatrowe – uwzględnienie lokalizacji i geometrii obiektu
W przypadku modułów wiatrowych, program automatycznie oblicza obciążenie wiatrem dla zadanej powierzchni (dach, fasada), uwzględniając odpowiednie współczynniki dynamiczne. Ich wartości są określane, biorąc pod uwagę lokalizację obiektu (mapy wiatrowe) oraz jego geometrię. Moduły są oparte na normie EN 1991-1-4 Eurokod 1 Oddziaływania na konstrukcje Część 1-4: Oddziaływania ogólne – Oddziaływania wiatru.