Moduł: Beton – mocowanie dystansowe

Dobór kotew do podłoża betonowego w programie EasyFix

Moduł obliczeniowy Beton poświęcony jest dobraniu kotew do podłoża betonowego zgodzie z następującymi rekomendacjami: EN 1992-4, ETAG 001, ACI 318-11, AS 5216:2018, CТО 36554501-048, ETAG, FIB SAG4 06, CEN/TS 1992-4-4. Dany moduł pozwala na dobranie kształtu płyty, ilości kotew oraz ich przesunięcia względem mocowanego elementu. Dodatkowo istnieje możliwość wprowadzenia nie tylko obciążeń statycznych oraz sejsmicznych, a także od oddziaływania ognia. Po wprowadzeniu obciążeń, funkcja optymalizacji daje możliwość w szybki sposób dobrać odpowiedni rodzaj i rozmiar kotwy, a w razie jakichkolwiek zmian projektowych, zmienić układ połączenia wraz ze zmianą typu łącznika.

Mocowanie dystansowe

Mocowanie dystansowe – odległość pomiędzy siłą ścinającą, a powierzchnią podłoża betonowego. Przyjmuje się przy obliczaniu kotew na ścinanie, gdy należy uwzględnić dodatkowy moment od ramienia siły ścinającej.

 

 

Podstawą obliczeń jest:

1. Wybór typu mocowania dystansowego.

2. Wprowadzenie długości dystansu lub wytrzymałości na ściskanie podlewki (w przypadku mocowania z podlewką).

    

Obliczanie momentu zginającego działającego na łącznik

Obliczeniowy moment zginający, działający na łącznik jest obliczany zgodnie z poniższym wzorem:

gdzie:

V_Ed – obciążenie ścinające, działające na rozpatrywany łącznik;

l_a – współczynnik do wyznaczania odległości pomiędzy obciążeniem, a siłą ścinającą oraz określenie odległości usztywnienia mocowania i jest obliczany zgodnie z poniższym wzorem:

l_a = a₃ + e₁ 

a₃ = 0,5 · d_nom
a₃= 0 – jeśli nakrętka z podkładką są całkowicie dokręcone do powierzchni betonu lub powierzchni szyny kotwiącej lub jeśli zastosowano podlewkę o wytrzymałości ≥ 30 N/mm² i grubości t_grout ≥ d / 2

e₁ – odległość pomiędzy siłą ścinającą, a powierzchnią podłoża betonowego;

a_M – współczynnik usztywnienia łącznika na płycie podstawy;

a_M = 1,0 – bez usztywnienia;

a_M = 2,0 – całkowite usztywnienie;

Nie uwzględniamy mocowania dystansowego w następujących przypadkach:

1. Jeśli płyta podstawy jest wykonana ze stali i pozostaje w kontakcie z łącznikiem co najmniej na długości 0,5 · t_fix;
2. Płyta podstawy jest zamocowana:

• bezpośrednio do betonu bez warstwy pośredniej; lub
• z użyciem podlewki jako warstwy pośredniej, o t_grout ≤ 0,5d wykonanej co najmniej pod całą płytą podstawy na chropowatej powierzchni betonu (wytrzymałość zaprawy powinna być co najmniej równa wytrzymałości betonu w podłożu, ale jednak nie mniejsza niż 30 N/mm².

Po wyborze w programie mocowania dystansowego, program dobiera odpowiednie rozwiązanie z uwzględnieniem długości dystansu oraz siły ścinającej. W przypadku zmian projektowych, użytkownik w łatwy sposób będzie mógł wprowadzić zmiany parametrów montażu dystansowego.